ვერასდროს დაიწყებ ვარჯიშს თუ ამისთვის რეგულარული დრო არ გამოყავი შენს კალენდარში, ვერ დაასრულებ წიგნის კითხვას თუ არ გაითვალისწინე შენს განრიგში რა დროებში კითხულობ ხოლმე, დიდი ხნის უნახავი დაგრჩება მეგობრები თუ არ დაგეგმე როდის ნახულობ ხოლმე და ა.შ. ყველა საქმეში ასეა მემგონი. თითქოს მარტივია, მაგრამ მეც და ჩემს გარშემოც ხშირად უთქვამთ – ვაი მაგისთვის ვერასდროს ვიცლი, იმდენი საქმე მაქვს ამას ვერასდროს ვასწრებ – მაგრამ უმეტესად ისეა, რომ ამ რაღაცისთვის დრო წინასწარ განსაზღვრული არ გვაქვს ხოლმე, როცა დავაპირებდით მაგის გაკეთებას.
საკმარისია განრიგში ჩაისვა როდის გააკეთებ და ან კარგ შემთხვევაში იცლი ჩვეულებრივ ამ საქმისთვის ან მინიმუმ იძულებული ხდები პრიორიტეტები გადაალაგო, რაღაცები გადაგეგმო და სხვანაირად მოერგო შეცვლილ სიტუაციას. ცალკე საკითხია რამდენად სწორ თავისუფალ დროს ვგეგმავთ რაღაც კონკრეტულს, მაგრამ ეს სხვა ინსაითის თემაა.
Loading ...