წამყვანი ბანკების ზურგში მომუშავე თანამშრომლები უფრო და უფრო აქტიურად წავლენ უცხოეთში სამუშაოდ ან სასწავლებლად, ან შედარებით პატარა ზომის კონკურენტებთან უკეთეს პოზიციებზე გადავლენ, ხოლო კლიენტებთან მომუშავე თანამშრომლებს სულ უფრო ადვილად წაიყვანენ თავად კლიენტები.
მხოლოდ იმიტომ კი არა, რომ წამყვანი ბანკები დღეს ყველაზე კარგად ავითარებენ კადრებს, არამედ იმიტომაც რომ მაღალი და საშუალო და დაბალი რანგის თანამშრომლებს შორის ძალიან დიდი განსხვავებაა ჯამურ წლიურ ანაზღაურებაში.
ძალიან ბევრი ხელმძღვანელი ფიქრობს, რომ კარგად ესმის მისი ორგანიზაციის რომელიმე კონკრეტული ან, უფრო მეტიც, ყველა პრობლემის მიზეზებიც და მოგვარების გზებიც. უბრალოდ ამბობს, რომ ან ფული არ აქვს და/ან სათანადო ხალხი არ ჰყავს მის მოსაგვარებლად, ან ამისთვის დრო უკვე აღარ ყოფნის.
ბანკების მხრიდან იურიდიული პირებისთვის უფრო დახვეწილი სადეპოზიტო პროდუქტების შეთავაზება სულ უფრო აქტუალური ხდება.
მოგების დაბეგვრის მოქმედი მოდელი იურიდიული პირების განკარგულებაში მეტ გაუნაწილებელ მოგებას აგროვებს, რაც დროთა განმავლობაში თავისუფალი, ლიკვიდური სახსრების გარკვეული სიჭარბის საფუძველიც გახდება.
პოტენციური კლიენტისთვის პროდუქტის (მომსახურების) გაცნობა და მისი მოხმარების სურვილის გაჩენა, განსაკუთრებით ახალი, შედარებით უცხო ტიპის პროდუქტების შემთხვევაში, იმაზე უკეთ არაფერს შეუძლია, როგორც თავად ამ პროდუქტს (მომსახურებას). ასე რეკლამაც უფრო იაფი დაჯდება და შედეგსაც უფრო მეტს მოიტანს.
უცნაურია მაგრამ ხშირად ან ყოველთვის ასე ხდება: რაც უფრო დაუწევ ხმას, უფრო ყურადღებით გისმენენ. არ ნიშნავს, რომ უკეთ ესმით და არც იმას, რომ მეტად გეთანხმებიან ასეთ დროს, მაგრამ, როგორც მინიმუმ, ყურადღება შენზე და შენს სიტყვებზე აქვთ კონცენტრირებული.
ჩვენი დაკვირვებით, ლიდერების ორი ძირითადი ტიპი არსებობს: ლიდერები, რომლებიც აშენებენ და ლიდერები, რომლებიც იბრძვიან. ორგანიზაციებისთვის განვითარების სხვადასხვა ეტაპზე ან ერთი ტიპის ლიდერი ქმნის უფრო მეტ ღირებულებას, ან მეორე.
სამწუხაროდ, ძალიან იშვიათია ადამიანი, რომელიც სტრატეგიულადაც კარგად ხედავს სურათს და ტაქტიკურ დაგეგმვაშიც ძლიერია. ხელმძღვანელებსაც, უფრო ხშირად, ან ერთი გამოსდით უკეთესად, ან მეორე.
დღეს საქართველოში მიკრობიზნესის დაკრედიტების კუთხით დიდი გეპია. მიკრობიზნესების მფლობელები როგორც ფიზიკური პირები, ისე იღებენ სამომხმარებლო, ლომბარდულ და იპოთეკურ სესხებს იმისთვის, რომ საქმიანობის დაფინანსება შეძლონ.
კვების მრეწველობაში ძალიან ბევრი კომპანია ტექნოლოგების გემოვნებას იმდენად ენდობა, რომ ნაკლებად უსმენს თავისი პროდუქტების მომხმარებლების აზრს გემოებთან დაკავშირებით და, შესაბამისად, ნაკლებად ითვალისწინებს.
ყველა ორგანიზაციას აქვს ამოცანები, რომელთა გადაწყვეტასაც მონდომებით ცდილობს, მაგრამ იმ შედეგის მიღწევას, რაც მას სურს, მაინც ვერ ახერხებს. მათ შორის არის ისეთებიც, რომელთა გადაწყვეტას ორგანიზაციისთვის სასიცოცხლო მნიშვნელობა აქვს. მენეჯმენტი ხვდება, რომ რაღაც გზა აუცილებლად უნდა იპოვოს, მაგრამ დრო გადის და ამოცანის გადაწყვეტა ვერ ხერხდება.
