ხშირად ყველაზე მეტად ორგანიზაციებს გაყიდვებზე უარის თქმა უჭირთ. უარის თქმა მომსახურების ან პროდუქტის მიყიდვაზე მომხმარებლისთვის, რომლებსაც ის არ სჭირდებათ ან რომელსაც ისინი სათანადოდ ვერ გამოიყენებენ.

ახლა რომ ვუყურებთ, ცხადად ვხედავთ, რომ ყველა შემოსავალი, რომელიც ჩვენ არასწორი კლიენტების მომსახურებით მივიღეთ ძალიან საზიანო აღმოჩნდა ჩვენთვის. კლიენტები, რომლებიც ჩვენს მომსახურებას მხოლოდ ინტერესის გამო ყიდულობდნენ, კლიენტები, რომლებსაც ვიღაცა ავალებდა და იმიტომ ყიდულობდნენ, კლიენტები, რომელთა მომსახურებაც ჩვენ არ შეგვეძლო კარგად იმის გამო, რომ არ ვიცოდით როგორ უნდა გაგვეკეთებინა ეს კარგად, ან უბრალოდ დრო და რესურსები არ გვქონდა ამისათვის საკმარისი, საბოლოო ჯამში აღმოჩნდა, რომ ყველა ასეთმა შემოსავალმა ბევრად დიდი ზიანი მოგვაყენა, ვიდრე სარგებელი მოგვიტანა.

ვიცოდეთ ვიზე ღირს გაყიდვა და ვიზე არა, ვის ღირს მოვემსახუროთ და ვის არა და მერე გვყოფნიდეს ნებისყოფა, რომ გაჭირვების შემთხვევაშიც კი გავუძლოთ ცდუნებას და არ გავყიდოთ ის, რაც არ უნდა გავყიდოთ ერთადერთი გზაა იმისათვის, რომ ნელა, მაგრამ სტაბილური და ძლიერი ბრენდი შევქმნათ.