ბევრი ფიქრობს, რომ შრომის მთლიან ანაზღაურებაში ცვალებადი წილი რაც უფრო დიდია, მით უფრო კარგია ადამიანის მოტივირებული და შედეგზე ორიენტირებული მუშაობისთვის. სინამდვილეში კი ეს არათუ ყოველთვის ასე არ არის, არამედ ზოგ შემთხვევაში საერთოდ არ არის ასე.
საქმე იმაშია, რომ ადამიანები საკუთარი ხარჯების ნაწილს წინასწარ გეგმავენ და არასოდეს არ აკეთებენ ამას შრომის ანაზღაურების ცვალებადი ნაწილის იმედად. და რაც უფრო დიდი არ უნდა იყოს ეს ნაწილი და როგორი სტაბილურიც არ უნდა იყოს ის, მაინც ეშინიათ, რომ ხვალ ეს შეიძლება შეიცვალოს და, შესაბამისად, ანაზღაურების ამ ნაწილში ვალდებულებების აღებას ერიდებიან.
ბავშვის სკოლა იქნება, მანქანის სამომხმარებლო სესხი, თუ ბინის იპოთეკა, ხელფასის იმედი თუ არ გექნება ამ ყველაფერში, ადამიანისთვის და მისი ოჯახისთვის საკმაო უხერხულობა ან უკმაყოფილება შეიძლება გამოიწვიოს ამან.
ამიტომ ხშირად ადამიანები ახალ სამსახურს შეიძლება იმ შემთხვევაშიც კი დათანხმდნენ, თუ იქ ნაკლები ჯამური გამომუშავება ექნებათ, მაგრამ ფიქსირებულ ნაწილს გარანტირებულად უფრო მეტს მიიღებენ.
ასევე, ჩვენი გამოცდილებით, როდესაც კანდიდატი გეკითხება რა არის ამ პოზიციაზე ანაზღაურება და შენ ეუბნები რომ ფიქსირებული x-ია და ცვალებადი ყოველ თვე კიდევ დამატებით y გამოდის, y-ს თითქმის არავინ აქცევს ყურადღებას სამსახურზე დათანხმებისას და მხედველობაშიც არ იღებენ.
Loading ...