ჩვენი დაკვირვებით ორი ძირითადი ტიპია ლიდერების: ლიდერები რომლებიც აშენებენ და ლიდერები რომლებიც იბრძვიან. ორგანიზაციებისთვის განვითარების სხვადასხვა ეტაპზე ან ერთი ტიპის ლიდერი ქმნის უფრო მეტ ღირებულებას ან მეორე.
მშენებელი ლიდერები წარმოდგენაში ხატავენ რაღაცას რისი შექმნაც უნდათ და ვერ ისვენებენ სანამ არ შექმნიან ან ააშენებენ რაც ჩაიფიქრეს. არ აქცევენ ყურადღებას არანაირ წინააღმდეგობას. ვნებითა და შემართებით შრომობენ. წინააღმდეგობას რასაც გზაში ხვდებიან მომავლის ხედვით მოტივირებულები ლახავენ, ნაკლებ დროს უთმობენ მტრებს და მოწინააღმდეგეებს, შეხედავენ, როგორც შეძლებენ შეებრძოლებიან, დაამარცხებენ (თუ დაამარცხებენ) და ისევ აგრძელებენ მშენებლობას.
მებრძოლი ლიდერები დიდი მშენებლები არ არიან, მაგრამ მტრების წინააღმდეგ ბრძოლა ხელოვნებამდე აქვთ აყვანილი. საიდან უნდა მოუარონ, როგორ ებრძოლონ, როგორ დაასუსტონ და გაანეიტრალონ მოწინააღმდეგე მაგაზე ხარჯავენ უმეტეს ენერგიას და შემოქმედებით უნარებს. ასეთი ლიდერები როდესაც მტრები არ ყავთ მათ გარემოში ეძებენ, იგონებენ ან ქმნიან მტრებს და იმათთან ბრძოლით არიან დაკავებული. მათთვის გადარჩენის და მოწინააღმდეგის დამარცხების ინსტიქტია უფრო მთავარი ვიდრე შექმნის და აშენების.
რომელ ეტაპზე როგორი ტიპის ლიდერობა სჭირდება ორგანიზაციას იმის მიხედვით არჩევენ ლიდერებს. ერთი და იგივე ადამიანები კი თავის თავში ერთი მიდგომიდან მეორე მიდგომაზე საჭიროებებიდან გამომდინარე გადართვას ვერ ახერხებენ, ან მინიმუმ ძალიან უჭირთ.