ხშირად სადაზღვაო კომპანიები ზარალის მართვის ამოცანას სადაზღვეო შემთხვევის დადგომისას დაზღვული კლიენტების მომსახურების ამოცანასთან აიგივებენ, რაც ადამიანებში ვინც ამ ამოცანის გადაწყვეტაში მონაწილეობს გაურკვევლობას იწვევს და მათთვის ორივე ან მონიმუმ ერთერთი ამოცანის გადაწყვეტას ძალიან ართულებს.
ზარალის მართვის მენეჯერისთვის ზარალიანობის შემცირებაა მიზანი, ხოლო მომსახურების მენეჯერისთვის კლიენტის კმაყოფილების ზრდა. ამ ორი ინტერესის კონფლიქტისას განხილვის შედეგად მიღებული გადაწყვეტილებები ყველა კონკრეტულ შემთხვევაში უკეთესი ბალანსის მიღწევის საშუალებას იძლევა.
ასევე ამ ამოცანების როლების დონეზე გაყოფა, ერთის მხრივ შემთხვევის უკედ შესწავლის, ხოლო მეორეს მხრივ, კლინეტის უფრო კომფორტული მომსახურების შესაძლებლობას იძლევა.
სადაზღვეო კომპანიების ზარალების ანაზღაურების ორი განსხვავებული პოლიტიკა “გადაიხადოს სადაც შეუძლია რომ გადაიხადოს” თუ “არ გადაიხადოს თუ შეუძლია რომ არ გადაიხადოს” ან მომგებიანობისთვის არის ხოლმე საზიანო ან კომპანიის რეპუტაციისთვის. სწორედ ამიტომ უმჯობესია ეს დილემა ყველა კონკრეტულ “ქეისში” არა პოლიტიკაზე დაყრდნობით, არამედ უფრო სწორად აწყობილი სტრუქტურის, პროცესების და მოტივაციის სქემების მეშვეობით წყდებოდეს.
Loading ...