არის პერიოდები, როცა ყოველ ჩვენთაგანს გვიჩნდება თმენის ვალდებულება, რომელიც ისევ და ისევ ჩვენთვის და საერთო საქმისთვის არის სასარგებლო. კრიზისები, სტრესული სიტუაციები, რთული შემთხვევები, გადაუჭრელი პრობლემები მუშაობისას სწორედ ის პერიოდებია, რომლებიც ბუნებრივად ჩნდება, ჩვენს გამოცდას ემსახურება და ამასთან არა აღელვებას, არამედ სიმშვიდესა და ფრთხილ გადაწყვეტილებებს მოითხოვს.

სწორედ კრიტიკული სიტუაციები გვაჩქარებს, გვაიძულებს სწრაფად მივიღოთ გადაწყვეტილება, მეტი კომფორტისთვის დათმობებზე წავიდეთ ან პირიქით, არასაჭიროდ გავუძალიანდეთ. არადა ხანდახან მოთმენა, რაც არ უნდა დამღლელი იყოს ის და საქმის მთელი გულითა და მონდომებით კეთება, ყველაზე კარგი გამოსავალია ხოლმე.

თუმცა, თმენის ვალდებულება მუშაობისას სულაც არ ნიშნავს სტატუს-ქვოსთან შეგუება., ეს უფრო მშვიდი და გაწონასწორებული ნაბიჯების გადადგმის შესაძლებლობაა, რომელსაც ემოციური ფონი ნაკლებად ახლავს და ამასთან, საქმის კარგად კეთების გაგრძელებისკენ არის მიმართული.