რაც უფრო ნაკლებია ლიდერში სხვებისთვის მსახურების კომპონენტი, მით უფრო  ღარიბი და უფერული  სარგებლის შექმნა შეუძლია მისი გუნდის წევრებისთვის, მომხმარებლებისთვის.

რა თქმა უნდა, რთულია მუდმივად იმუშაო სხვებისთვის მსახურების პრინციპით, ყოველთვის გაჩნდება შემთხვევები, როცა პირადი სარგებლის მიღების მოთხოვნილება გვექნება და რაციონალურადაც ასე უფრო სწორიც იქნება, მაგრამ, რაც უფრო ვეცდებით ჩვენი საქმიანობის მამოძრავებელი სხვების მსახურება გახდეს, მით უფრო შევძლებთ ჩვენი და სხვების შესაძლებლობების რეალიზებას, მით უფრო მეტი და კარგად გამოგვივა.

თუმცა, მსახურების მენტალიტეტი უფრო თანდაყოლილია ლიდერისთვის, ვიდრე ისეთი რამ, რასაც შეიძენ. თუმცა ცოდნა იმისა, რომ სარგებლის მაქსიმიზაცია სხვებისთვის მსახურებით ხდება, უკვე კარგი იმპულსია მუშაობისა და გადაწყვეტილებების მიღებისას, რომ არჩევანი მხოლოდ პირად გამორჩენაზე არ გავაკეთოთ.