ცხადი ამოცანების მქონე კარგად ფუნქციონირებადი გუნდებისგან, განსხვავებით, ვისაც კარგად გამიჯნული როლები აქვთ, ასრულებენ კონკრეტულ ფუნქციას მაღალი ხარისხით, იზრდება მოთხოვნა კომპლექსურ და მაღალკვალიფიციურ გუნდებზე.

ასეთ გუნდებს უწევთ არა რომელიმე კონკრეტული ამოცანის გადაჭრა გრძელვადიან პერიოდში, არამედ სხვადასხვა სახის ახალი ამოცანების გადაწყვეტა გარემოს ცვლილებებისა და გამოწვევების მიხედვით.

გუნდი ეფექტიანად ახერხებს ამას, ვინაიდან დაკომპლექტებულია განსხვავებული და საჭირო უნარების მქონე სპეციალისტებით, ყოველ ახალ ამოცანას  იაზრებენ და ეძებენ გადაწყვეტის გზებს გუნდური პრინციპით, ისინი კარგად იცნობენ ერთმანეთს და იციან, ვის და როგორ გადაუნაწილონ დავალებები. გუნდი ძალიან მოქნილია, ადვილად ახდენს ადაპტირებას გარემოზე, ხედავენ გეპებს კომპეტენციასა და მოთხოვნებს შორის და ივსებენ მას მუდმივ პროცესში. ადამიანს აქვს არა მხოლოდ ერთის კეთების, არამედ სხვადასხვა სახის დავალებების შესრულების უნარი, რაც კიდევ უფრო ზრდის გუნდის ეფექტიანობას.

ასეთ გუნდს არ ჭირდება ხელმძღვანელი, რომელიც ბრძანებებს გასცემს და აკონტროლებს საქმიანობას. არამედ გუნდის წევრები თვითონ სვამენ ამოცანებს კომპანიის სტრატეგიიდან გამომდინარე, იღებენ გადაწყვეტილებას გადაჭრის მექანიზმებზე და თავადვე აკონტროლებენ ერთმანეთს.