ტენდერში ყოველთვის მოიგებს ის, ვინც ზუსტად იმ ფასს დებს, რომლის ქვევითაც მის მონაწილეობას ამ ტენდერში აზრი არ აქვს (ასეთ შემთხვევაში ტენდერში დამარცხებაც ორგანიზაციისათვის მოგებაა), ან საერთოდ არ მონაწილეობს ამ ტენდერში თუ იცის, რომ ამ ფასით მას მოგების შანსი არ აქვს.

თუ ჩვენს ორგანიზაციას ხშირად უწევს ტენდერებში მონაწილეობა, მაშინ კარგად აწყობილი ბიზნეს პროცესი უნდა გვქონდეს. იგი უზრუნველყოფს ტენდერზე გასასვლელი ფასის რაც შეიძლება მოკლე ვადაში და რაც შეიძლება სწორად განსაზღვრას.

ამ პროცესის მთავარი პირობა მასში ორი ისეთი მხარის მონაწილეობაა. აქედან ერთის პასუხისმგებლობაა დაითვალოს ფასი, რომლის ქვევითაც ტენდერში მოგებას აზრი არ აქვს იმიტომ, რომ გამარჯვების შემთხვევაში ვიზარალებთ (ძირითადად ფინანსები ან რისკები) და მეორე მხარე, რომელმაც უნდა გამოიყვანოს ფასი, რომლის ზევითაც მონაწილეობას აზრი არ აქვს იმიტომ, რომ დიდი ალბათობით წავაგებთ (ძირითადად გაყიდვები).

ბიზნეს – პროცესმა უნდა უზრუნველყოს, რომ ასეთი ორი დასკვნა სწრაფად მომზადდეს, ხოლო მერე კომიტეტური წესით განიხილოს, მსჯელობის და ორივე მხარის არგუმენტების მოსმენის შემდეგ გადაწყდეს რა ფასით გავიდეთ ტენდერზე იმისათვის, რომ ტენდერში დამარცხებაც მოგება იყოს ორგანიზაციისათვის, ან საერთოდ არ მივიღოთ მონაწილეობა იმიტომ, რომ აზრი არ აქვს და ტყუილად დავკარგავთ დროს.

რაც უფრო დიდხანს მუშაობს ორგანიზაცია ამ სქემით, მით უფრო მეტად სწავლობს ორივე ფასის სწრაფად გამოყვანას, განხილვის სწორად ორგანიზებას და საბოლოო გადაწყვეტილებაც ბევრად სწორად და ბევრად სწრაფად მიიღება. ტენდერში მონაწილეობაც უფრო მომგებიანი ხდება მაშინაც კი, როცა მასში საერთოდ არ ვმონაწილეობთ ან ვმარცხდებით კონკურენტების მიერ, უფრო დაბალი ფასით მონაწილეობის გამო.