გავრცელებული პრაქტიკაა, შეიქმნას და ჩამოყალიბდეს სტრუქტურა, ხოლო ამის შემდგომ არსებულ სტრუქტურულ ერთეულებს მოერგოს ყველაზე მნიშვნელოვანი პროცესები. ამ დროს ძალიან დიდი რისკებია, პროცესები იყოს არასრულყოფილი, გაუმართავი და ვერ ასრულებდეს საკუთარ დანიშნულებას სათანადოდ – ხან დროში გაიწელება, ან გადაწყვეტილებების ხარისხი იქნება არადამაკმაყოფილებელი და ა.შ..

ამის მიზეზები კი არასწორად შედგენილ სტრუქტურაში უნდა ვეძებოთ:

• პროცესი ისეთ ადგილას არის გახლეჩილი, სადაც ძალიან მნიშვნელოვანია იყოს მაღალი ხარისხის კომუნიკაცია, ხოლო ისეთ რგოლებზეა გადანაწილებული, სადაც კომუნიკაცია ვერ ხერხდება ან ძალიან რთულია.
• პროცესის ორი ან რამდენიმე ისეთი მნიშვნელოვანი ბიჯი არის დაჯგუფებული ერთ რგოლში, რომელთა ერთად მოქცევა არ შეიძლება, რადგან კონფლიქტური ფუნქციებია და ერთად მოქცევის შემთხვევაში რომელიღაც კნინდება.
• პროცესის რომელიმე მნიშვნელოვანი ბიჯია გამორჩენილი, რადგან არ არსებობდა სათანადო რგოლი ორგანიზაციაში მის შესასრულებლად.

ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია, პროცესების გააზრება და მთავარი ალგორითმის დანახვა მოხდეს სტრუქტურის ჩამოყალიბებისას, რადგან გამოიკვეთოს ყველაზე მნიშვნელოვანი ბიჯები და გამოჩნდეს რგოლები, რომელიც უნდა არსებობდეს მათი სათანადოდ შესრულებისათვის.