ბევრ ორგანიზაციაში ვაწყდებით სიტუაციას, სადაც პოზიციები/გუნდები აერთიანებენ   ორ კონფლიქტურ ამოცანას. ისინი თავიანთი ბუნებიდან გამომდინარე, ან ერთი ამოცანისკენ იხრებიან, ან მეორისკენ და უგულებელყოფენ პირველს.

თუმცა, არსებობს ამ საკითხის სისტემური გადაწყვეტა. ასეთ შემთხვევაში არცერთი ამოცანა ზარალდება და ორგანიზაცია აღარ არის დამოკიდებული პოზიციებზე, არამედ იქმნება მექანიზმი, რომელიც წარმართავს მათ ქცევასა და გადაწყვეტილებებს.

ეს საკითხი დარეგულირდება იმ შემთხვევაში, თუ დირექტორატზე ორივე ამოცანას ეყოლება პასუხისმგებელი პირი და მათ შორის იარსებებს ბუნებრივი კონფლიქტი. ხოლო ეს პოზიციები ორივე დირექტორის კურირების ქვეშ იფუნქციონირებს. ასეთ დროს ორივე დირექტორი, თავიანთი ამოცანის ფარგლებში, მოსთხოვს პასუხს პოზიციებს და არ მისცემს მათ საშუალებას, დამოუკიდებლად გადაწყვიტონ ერთ-ერთი ამოცანის უპირატესობა და მისკენ გადაიხარონ.