თუ ორგანიზაციაში პირველი პირის მოადგილეებს შორის პასუხისმგებლობებს ისე გადავანაწილებთ, რომ მათ საკუთარ ამოცანებზე მუშაობისას პარალელურად ერთმანეთიც აკონტროლონ, პირველი პირისთვის მართვა ბევრად უფრო ადვილი გახდება და ორგანიზაციაც გაცილებით უკეთ დაიწყებს მუშაობას.
წარმოიდგინეთ, მაგალითად, ინფრასტრუქტურის სამინისტრო. დღეს იქ მოადგილეებს შორის პასუხისმგებლობა ინფრასტრუქტურის ტიპების მიხედვით, საგზაო, კომუნალურ და საკომუნიკაციო ინფრასტრუქტურად არის განაწილებული. ორივე მიმართულება თვითონ აკეთებს საკუთარი ინფრასტრუქტურის მონიტორინგსაც, ექსპლუატაციასაც და განვითარების პროექტებზეც თვითონ მუშაობს. ასეთ წყობას იმით ამართლებენ, რომ ყველა მიმართულებას მისი განსხვავებული სპეციფიკა აქვსო.
მაგრამ თუ მაგალითად, მინისტრის მოადგილეებს პასუხისმგებლობას ყველა ტიპის ინფრასტრუქტურის ერთს მონიტორინგზე, მეორეს ექსპლუატაციაზე, ხოლო მესამეს განვითარებაზე გავუნაწილებთ, ხოლო ინფრასტრუქტურის ტიპების მიხედვით მიმართულებებს თითოეულის ქვევით გავშლით, სპეციფიკური კომპეტენციაც დაგროვდება და სამინისტროს ეფექტიანობაც ბევრად გაიზრდება.
ასეთ მოდელში მონიტორინგი ამბობს, რა პრობლემებია ინფრასტრუქტურაში და ამით აკონტროლებს ექსპლუატაციასაც და განვითარებასაც. ექსპლუატაცია ამბობს რა იყო ცუდად გაკეთებული მათზე ინფრასტრუქტურის გადმოცემისას, რითაც აკონტროლებს განვითარებას, ხოლო განვითარება მუდმივად წუწუნებს იმაზე, რომ ექსპლუატაცია მათ მიერ ჩაბარებულ ობიექტებს არასათანადოდ უვლის და ამის გამო ხშირად სჭირდებათ ერთი და იმავე ობიექტების კაპიტალური განახლება.
ეს კონფლიქტი პირველ პირს ბევრად უფრო ინფორმირებულს ხდის, ზრდის პასუხისმგებლობის წნევას სტრუქტურის ყველა ქვედანაყოფზე და მათაც ბევრად დიდი ძალისხმევით და მონდომებით უწევთ მუშაობა.
თუმცა, პასუხისმგებლობების ასეთი განაწილებისას, პირველმა პირმა იმაზეც უნდა იზრუნოს სამსახურებრივი კონფლიქტები პირად დაპირისპირებაში არ გადაიზარდოს, რისთვისაც უფრო ხშირად უნდა დაგეგმოს არაფორმალური ღონისძიებები.
იმ ორგანიზაციების უმეტესობაში, სადაც სტრუქტურის ანალიზს ვაკეთებთ (წელიწადში 50-60) მოადგილეებს შორის პასუხისმგებლობის ამგვარი განაწილების შესაძლებლობები გამოყენებული არ არის. ეს ბევრად რეაქტიულს, პასიურს ხდის ორგანიზაციებს და პირველ პირსაც ძალიან ურთულებს მართვას.
Loading ...
დავითი
on Apr 25th, 2015
@ 13:43:
სწორი მოსაზრებაა წარმოდგენილი.
საპირწონეს და ურთიერთკონტროლის მექანიზმი ეფექტიანს ხდის ორგანიზაციის მუშაობას.
ასეთი მოდელის შემთხვევაში სხვადასხვა საკურატორო სფეროები ლაგდება ერთმანეთთან თანამშრომლობის და ამავდროულად ხარისხზე ორიენტირებული კონკურენციის წარმოების ფორმატში.