თუ ჩვენ ხშირად არ შევეკითხებით თანამშრომლებს რას ფიქრობენ ამა თუ იმ საკითხზე, რა გამოსავალს ხედავენ და როგორ ფიქრობენ ამა თუ იმ პრობლემის გადაწყვეტას სავარაუდოა რომ ჩვენი წარმოდგენა პრიორიტეტებზე აცდება მნიშვნელოვან საკითხებს, გადაწვეტილებების ხარისხიც შემცირდება და მათი განხორციელებაც ბევრად რთული გახდება.
როდესაც ხელმძღვანელებს ვეკითხებით რატომ არ გადიან კონსულტაციებს თანამშრომლებთან, სანამ რაიმე გადაწყვეტილებას მიიღებენ, მათი ძირითადი არგუმენტია, რომ ამისთვის საკმარისი დრო არასდროს არ არის და ხშირად სწრაფად არის გადაწყვეტილებების მიღება საჭირო.
თუმცა მერე როცა უფრო ღრმად ჩავდივართ ამ საკითხში ადვილად ვთანხმდებით, რომ თანამშრომლებთან კონსულტაცია მინიმუმ გვაძლევს საშუალებას, გადავამოწმოთ ჩვენი გადაწყვეტილების ხარისხი, გვაძლევს შანსს ახალი უფრო კარგი გზებიც დავინახოთ, და რაც მთავარია გვიადვილებს ამ გადაწყვეტილებების განხორციელებას, ვინაიდან ადამიანებს უკეთ ესმით მათი აზრი და მეტ მოტივაციას და პასუხისმგებლობასაც გრძნობენ განხორციელებისას.
თუმცა სამწუხაროდ, ამის გააზრების მერეც არ ეკითხებიან ხშირად აზრს თანამშრომლებს, ვინაიდან ქვეცნობიერად ალბათ ფიქრობენ, რომ ისინი მათ წარმატებაში შეეცილებიან და კარგ შედეგებს მთლიანად თვითონ დაიბრალებენ.
ეს ალბათ ასეც იქნება თუ მხოლოდ ერთხელ, ყველაზე მძიმე სიტუაციაში ერთ ადამიანს ვკითხავთ რჩევას და მისი რჩევა მდგომარეობიდან გამოგვიყვანს. მაგრამ თუ ჩვენ ამას ვაკეთებთ სულ, რაც შეიძლება ხშირად და რაც შეიძლება მეტ თანამშრომელს ვეკითხებით აზრს, მაშინ ისინი ხვდებიან, რომ ეს ჩვენი მართვის სტილია ასეთი.
მათ ესმით, რომ ჩვენთვის უფრო მნიშვნელოვანია, საქმე კარგად გამოვიდეს, ვიდრე ის, რომ სწორედ პირადად ჩვენ მოვიფიქროთ გზები შედეგების მისაღებად. ისინი ამის მერე მეტი სიამოვნებით მოგვიყვებიან, მონდომებით გვეხმარებიან და გაცილებით მეტად რეალიზებულადაც გრძნობენ ჩვენთან მუშაობით თავს.
****
ჩვენ 15 წელზე მეტია საქართველოს წამყვან ორგანიზაციებს ორგანიზაციული სტრუქტურების განვითარებაში ვეხმარებით. თანამშრომლებს შორის ამოცანების, როლების და ძალაუფლების ხელახალი გადანაწილება, კომუნიკაციის და კოორდინაციის უფრო გამართული ფორმატების შექმნა მათ ბევრჯერ უფრო პროდუქტიული მუშაობის საშუალებას აძლევს.