როდესაც ერთჯერად ან ამოწურვად ამოცანაზე პერმანენტულ სტრუქტურულ ერთეულს ვქმნით, მზად უნდა ვიყოთ, ის ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის, რომ ამ მიმართულებით მუშაობა არასოდეს დასრულდეს.

აი მაგალითად, როდესაც პროკურატურა უკანონოდ ჩამორთმეული ქონების საქმეების გამოძიებისთვის სპეციალურად დეპარტამენტს ქმნის. იმ პირობებში, როდესაც ასეთი საქმეები აღარ ემატება და მხოლოდ ადრე ჩადენილი უკანონობების გამოძიება და ბოლომდე მიყვანაა საჭირო, ამ ქვედანაყოფების თანამშრომლები არასდროს არ იჩქარებენ რაც შეიძლება სწრაფად გამოიძიონ ყველა ეს საქმე.

ასეთ, პერმანენტულ ქვედანაყოფებს სტრუქტურაში, რომლებსაც ამოწურვადი საქმის გასაკეთებლად ქმნიან, როგორი მოტივაციის სისტემაც არ უნდა გააკეთო, ვერ მოანდომებს თავის საქმე სწრაფად ამოწუროს და ახალ სამსახურზე ფიქრი დაიწყოს. საჭიროა მათთვის ისეთი სტრუქტურული ამოცანის დავალება, რომელიც ორგანიზაციის წინაშე ყოველთვის იდგება, მაგრამ რომელიც ამ საქმეებს ამ ეტაპზე მაღალპრიორიტეტულად განიხილავს.

ფიქრი და მსჯელობა იმაზე, რომ ასეთი ქვედანაყოფები ნელა იმიტომ მუშაობენ, რომ მათ თანამშრომლებს კვალიფიკაცია არ ყოფნით ან მათი სიზანტე სხვა პიროვნულ პრობლემებს უკავშირდება, არასწორია. მათი ასეთი ქცევა სტრუქტურული, სისტემური შეცდომით არის გამოწვეული და არა მათი პირადი შეუსაბამობით დაკავებულ პოზიციებთან.