თუ თანამშრომლისთვის ასე უკეთესია – უნდა გაუშვა, თუ მისთვის უკეთესია უნდა დააწინაურო, თუ მისთვის უკეთესია უნდა გადაიყვანო სხვაგან, თუ მისთვის უკეთესია უნდა დატოვო იქ, სადაც მუშაობს ახლა. და ეს უნდა გააკეთო მაშინაც კი, ამით საქმე მოკლევადიან პერიოდში რისკის ქვეშ რომ დადგეს.

სამწუხაროდ, ძალიან ხშირად დასაწინაურებელ ადამიანს არ ვაწინაურებთ იმის გამო, რომ ამით საქმე შეიძლება გაფუჭდეს, გადაგვყავს და ვუშვებთ ან არ გადაგვყავს და არ ვუშვებთ საქმის ინტერესიდან გამომდინარე და ნაკლებად ვითვალისწინებთ რამდენად ეს ცვლილება სწორედ თანამშრომლისთვის არის მნიშვნელოვანი.

სინამდვილეში, ამ დროს მიღებული გადაწყვეტილება სწორედ მხოლოდ თანამშრომლის ინეტერესიდან უნდა გამოდიოდეს. ასეთ დროს შემცვლელიც უფრო ადვილად ჩნდება, თანამშრომელიც ბოლომდე იტოვებს პასუხისმგებლობას, ისე არ წავიდეს რამე რომ გაფუჭდეს და ბევრად ლოიალური და ერთგული რჩება თუ მაშინ ვუშვებთ, როცა პირველ რიგში მისთვის ასე უკეთესია.